Allereerst wil ik een aantal mensen bedanken. We hebben dit jaar een grote stap gemaakt naar een het wereldkampioenschap endurance wat naast een onwijs hoog niveau ook een nieuwe motor voor mij betekende. Naast een hoop kosten die dit met zich mee bracht was het ook een grote uitdaging om alles te organiseren. Zonder mijn sponsoren had ik dit financieel en organisatorisch niet voor elkaar gekregen. Toch stonden we er met jullie hulp ook dit jaar weer en heb ik mijzelf van mijn goede kant kunnen laten zien. Ik hoop dit volgend jaar uit te kunnen breiden met nog wat meer wedstrijden maar eerst nog maar even genieten van de speciale dingen die ik dit jaar weer heb mogen doen!

Ribhouse Texas Epe

Arie Molenaar Motors

Dubbeldam Groep

Chassis Factory

Damen Motorkleding

JH Sports

Ten Kate Racing Products

De 24 uur van Bol D’Or, een hele speciale race met heel veel geschiedenis. Op het circuit van Paul Ricard, voor de meeste waarschijnlijk bekend van de Formule 1, vond de laatste wedstrijd van de FIM Endurance World Championship plaats. Weer een circuit waar ik nog nooit geweest was en pas de tweede keer op een 1000cc motorfiets dus vooraf stond me weer een hoop leerzame tijd te wachten. Paul Ricard is een heel bijzonder circuit met de vele gekleurde lijnen rondom die het soms moeilijk maken om richtpunten te bepalen en dan heb ik het nog niet gehad over het onwijs lange achterste rechte stuk. Waar de Formule 1 organisatoren halverwege het rechte stuk een langzame chicane hebben ingebouwd rijden wij met onze 200pk motorfietsen 1.8km, ongeveer 25 seconden vol gas en plat op de tank. Dit resulteert in snelheden van boven de 315km zonder nog maar in de slipstream te zitten. De eerste paar rondjes is dit bizar en gebeurt er zoveel met de motor op dat soort snelheden maar na de eerste schok was de conclusie toch dat er best nog wel 15km bij mocht zodat we wat tijd konden winnen…..

Zoals altijd bij de endurance wedstrijden was het programma verdeeld over de hele week. Maandag begon met het opbouwen van de pitbox en klaarmaken van de motorfietsen. Het was lekker zonnig weer en de temperaturen waren aangenaam. Paul Ricard ligt in de bergen bij Marseille dus de omgeving is prachtig. We besloten daarom om na het opbouwen met wat rijders nog even een rondje te gaan fietsen en dit viel niet tegen. Op dinsdag stond de testdag op het programma. We hadden 2 keer 2 uur om te testen en ondanks dat dit van te voren op een hoop tijd lijkt valt dit altijd tegen. We waren met drie rijders omdat Martin een dag later kwam dus dat scheelde wel iets maar uiteindelijk heb ik minder rondjes kunnen doen dan ik graag had gedaan. Omdat het een nieuwe baan was en ik nog niet zo vertrouwd ben met de motorfiets viel er een hoop te leren en pas aan het einde van de dag begon ik enigszins comfortabel te worden. Er waren ook een hoop rode vlaggen waarbij de tijd gewoon doorliep dus hiermee verloren we nog meer tijd. Desalniettemin was het geen onaardige dag. Het was lastig omdat ik wist dat er nog zo veel meer progressie in zat maar het is ook belangrijk om genoeg te leren en niets over de kop te jagen op dit soort dagen.

Woensdag hadden we weer een rust dag en deze hebben we gebruikt om nog wat rond te fietsen en een ijsje te halen op het strand. Dit was op de heenweg heerlijk want het was 25km alleen maar afdalen maar op de terugweg kwamen we vooral klimmetjes tegen. Toch is de omgeving hier onwijs mooi en het weer was heerlijk dus hebben we vooral genoten, juist van de klimmen!

Donderdag hadden we vrije trainingen, de eerste kwalificatie en de nacht training. Echter hadden ze dit niet verspreid over de dag maar begonnen we pas om 14:30 en gingen we in een stuk door met alle sessies tot een uur of 10 ’s avonds. Omdat Martin vandaag voor het eerste reed kreeg hij wat meer tijd in de vrije training wat betekende dat er voor mij maar 1 stint in zat in het anderhalf uur wat we beschikbaar hadden. Weer frustrerend omdat ik weet dat ik vooral tijd op de motor nodig heb om progressie te boeken maar die tijd is er nou eenmaal niet. Door rode vlaggen in de kwalificaties van mijn teamgenoten was het programma ondertussen flink opgeschoven, toen ik aan mijn kwalificatie mocht beginnen was het ondertussen al half 8 en begon de zon flink snel onder te gaan. Het waren lastige omstandigheden waar je in verschillende bochten door de laagstaande zon nauwelijks iets kon zien. Toch ging ik er eens even goed voor zitten en vielen er een aantal puzzelstukjes op hun plaats waardoor ik veel meer met mijn lichaamsgewicht kon werken op de motor en een flinke stap kon maken in mijn snelste tijd. Zeker niet ontevreden ondanks de omstandigheden dus! Als laatste op de avond mocht ik ook nog een stint doen in de nacht training. Net als op Spa Francorchamps is dit toch weer een speciale ervaring en iets wat je anders nooit meemaakt. Ik zat gelijk lekker in een ritme en kon zonder echt risico te nemen goede tijden rijden. Al met al een positieve dag dus!

Als laatste hadden we op vrijdag ochtend nog de tweede kwalificatie. Deze keer dus gewoon in het daglicht en dat was wel lekker, ik kon weer geleidelijk gedurende de sessie mijzelf verbeteren en stapje voor stapje mijn tijd aanscherpen. Uiteindelijk eindigde ik mijn weekend met een tijd van 2:00,7. Zeker niet slecht maar toch iets wat gefrustreerd omdat ik erg het gevoel heb dat als ik nog 1 extra stint had kunnnen rijden ik deze tijd tot onder de minuut zou kunnen aanscherpen. Toch mocht ik wel tevreden zijn want mijn taak als reserverijder binnen het team is om zonder problemen mijzelf binnen de kwalificatie limiet te plaatsen en dit was makkelijk gelukt met uiteindelijk weer een 2e tijd binnen het team. Er waren echter geen problemen geweest en alles was soepel verlopen zonder crashes en blessures wat voor mij betekende dat ik niet nodig was in de race en een support rol zou krijgen in het helpen van de andere rijders.

Op zaterdag om 15:00 begon de 24 uur durende uitputtingsslag. Het had in de ochtend geregend en met de start van de wedstrijd was de baan nog half nat. Verre van ideaal dus. Na een aantal rondjes kon Xavier die gestart was alweer binnenkomen voor een bandenwissel. Het begin van de wedstrijd verliep erg goed en constant wisten Xavier, Martin en Jaivy wat teams voor ons in te halen. Echter rond half 2 ’s nachts had Jaivy een kleine crash die ervoor zorgde dat we lang moesten wachten tot de motorfiets terug was. Hierna nog wat schade repareren maar al met al bijna een uur verloren en hoop op een echt goede uitslag ook verdwenen. Toch is in een 24 uurs wedstrijd finishen al een uitdaging dus dat was nu het volgende gevecht. Na een lange nacht (en ochtend….) kwamen we om 15:00 en 24 uur na de start over de finish als 30e algemeen en 19e in de klasse, een erg knappe prestatie wederom! Ik wil het team dan ook erg bedanken voor het vertrouwen in mij ondanks dat ik nog nooit op een 1000cc had gereden en in de gezellige weekenden tijdens deze laatste twee races!

Het seizoen zit er daarmee voor mij helaas al weer op. Dit weekend ga ik echter met Martin mee naar het British Superbike in Brands Hatch waar hij aan de start van de Stock1000 klasse zal staan. Het is leuk om weer terug te gaan naar de BSB ook al is het niet om te rijden maar als hulp van Martin. Ik kijk er erg naar uit en het zal zeker een gezellig weekend worden!