Pech met twee motoren, geen ideale seizoen afsluiting

Na een sterk weekend in Assen tijdens het IDM kampioenschap waarbij ik op een 15e en 16e plek was geëindigd in het sterke Duitse veld was het nu weer tijd voor de overstap naar de lichtgewicht Supermono. Samen met Brian hadden we ons weer ingeschreven voor een wedstrijd bij de Challenge Des Monos, het Franse kampioenschap voor eencilinder motoren waar we eerder dit jaar al eerder meegedaan hadden en waar ik een tweede plek had weten te bemachtigen. Dit keer vond de wedstrijd plaats op het circuit Anneau du Rhin, vlakbij de Zwitserse grens.

Circuit Anneau du Rhin

Om optimaal aan de start van het raceweekend te staan hadden Brian en ik nog een circuit dag geboekt op Assen om nieuwe onderdelen te testen en de afstelling van de motor verder te bepalen. De eerste sessie verliep goed. We hadden een hele grote wijziging gemaakt aan de afstelling van de motor voor deze test maar ondanks dat voelde het gelijk goed en kon ik makkelijk richting mijn snelste tijd op Assen gaan zonder nieuwe banden of echt aan te zetten.

De tweede sessie was het echter gelijk over. Ik had wat verkeer voor mij in de eerste rondjes en net toen ik in mijn eerste snelle ronde zat viel de motor opeens uit. Heel raar en niet iets wat ik eerder had meegemaakt. Het motorblok leek niet vastgelopen maar wilde ook niet starten. We zijn gelijk het motorblok gaan demonteren en kwamen tot de conclusie dat het niet goed was… De krukas was dwars doormidden gebroken, iets wat ik, Brian of een ieder ander nog nooit gezien had op deze manier. Dit was erg zuur want afgelopen winter hebben we het hele motorblok opnieuw opgebouwd met goede onderdelen en nu na net iets meer dan 4 uur gelopen te hebben was het al weer kapot. We zijn momenteel bezig met de fabrikant van de krukas om te kijken hoe dit heeft kunnen gebeuren maar ik ben bang dat dit gewoon domme pech is.

Daarnaast betekende dit ook dat het raceweekend in Anneau du Rhin niet meer haalbaar was. We hebben momenteel helaas geen klaar reserveblok en er waren zoveel onderdelen beschadigd bij het afbreken van de krukas dat het helaas niet haalbaar was om het blok weer klaar te krijgen binnen een week. Dit was echt balen want ik had erg uitgekeken naar de wedstrijd met de Supermono. Vorige keer was het heel erg gezellig en hadden we goede resultaten geboekt dus ik was gemotiveerd om dit weer te herhalen. Ook was het teleurstellend dat we veel geld hadden geïnvesteerd in het motorblok deze winter wat er nu na 4 uur al weer uit is.

Heel lang had ik niet om te mopperen want het laatste raceweekend stond een week later alweer voor de deur met de Yamaha R1 tijdens het IDM kampioenschap in Hockenheim. Vorig jaar kende ik hier een goed weekend dus het vertrouwen was daar.

Het weekend viel echter flink in het water. Tijdens het opzetten op donderdag middag hebben we onwijs veel regen gehad en in de nacht naar vrijdag toe droogde dit door de lage temperatuur en de wind nauwelijks op. Ook in de ochtend zat er nog niet veel verbetering in en we besloten om de eerste vrije training die half nat was binnen te blijven. Ook de tweede vrije training waren er nog wat natte plekken op het circuit maar het was wel ver genoeg opgedroogd om met slicks naar buiten te gaan. We moesten deze tijd pakken omdat de weersvoorspellingen het hele weekend wisselvallig bleven en zonder al te veel risico’s reed ik een 16e tijd.

De eerste kwalificatie laat op vrijdag middag was erg chaotisch. Ik zat in een goed groepje aan het begin van de sessie en was bezig met een goede ronde toen ik een fout maakte en in de grindbak terecht kwam. Ik viel gelukkig niet en kon mijn sessie vervolgen maar al snel kwam de rode vlag naar buiten. Na de herstart zat ik te veel te pushen en kwam de goede tijd er niet meer uit. Helaas dus een slechte positie op P26. Helaas werd het op zaterdag tijdens de tweede kwalificatie ook niet beter. Het had in de avond weer geregend en omdat het windstil was wilde de baan totaal niet drogen. Een natte baan betekende geen verbetering mogelijk van mijn tijd in de eerste kwalificatie en dus besloten we binnen te blijven net zoals bijna elke andere rijder.

De races moest ik dus starten van P26 maar ik wist dat mijn ritme veel beter was. Ik heb het starten met de Yamaha R1 nog niet bepaald onder controle en ook nu weer verpeste ik het waardoor ik een aantal plekken achteruit zakte. Echter was ik goed brutaal in de eerste twee bochten en maakte hier zoveel plekken goed dat ik al voor mijn startpositie zat. Er was een grote groep van wel 10 rijders die vochten om de plekken en ik kon mijzelf hierin goed handhaven. De tijden waren een stuk sneller dan in de kwalificatie en ik voelde me op mijn gemak. Helaas miste ik een beetje topsnelheid waardoor het inhalen lastig was en zo bleef ik een beetje achterin het groepje hangen. Voorin het groepje gingen ze harder rijden en we bleven met 5 rijders over. Aan het eind van de race merkte ik dat ik het tempo beter volhield dan de rijder voor me en het werd nog spannend maar op de finish eindigde ik 0,1 seconde achter mijn voorganger op de 20e plek. Een stuk beter dan de kwalificatie maar nog ruimte voor meer.

De tweede race op zondag wilde ik de start van de race anders aanpakken en ik probeerde feller te starten. Dit ging redelijk goed maar gelijk kwam er een rode vlag voor een motor die vloeistof lekkage had. Dit betekende nog een start en gelijk hierna voelde ik dat er iets mis was met de koppeling. In het begin van de wedstrijd hield de motor het goed vol en ik zat weer in hetzelfde groepje als in eerste race maar naarmate het vorderde voelde ik dat de koppeling steeds meer begon te slippen. Ongeveer halverwege de race gaf de koppeling het helemaal op en moest ik helaas de motor naar binnen sturen.

Al met al was het einde van het seizoen niet echt wat we er van verwacht hadden met een kapot motorblok en een uitval tijdens de laatste wedstrijd maar verder hebben we wel weer een heel mooi seizoen gehad op een hoop speciale circuits. We gaan nu in de winter resetten en kijken hoe we alles weer op de rit kunnen krijgen voor het nieuwe seizoen zodat we weer vers en fit aan de start kunnen verschijnen!

Ik wil mijn sponsors onwijs bedanken! Zonder jullie zou het ook dit jaar weer niet mogelijk geweest zijn! Al vele jaren kan ik mijn passie uitvoeren op een hoog niveau en dat is iets wat niet iedereen kan beleven! Hopelijk kunnen we er volgend jaar een nog beter seizoen van maken!